Woningmarkt 2019-2021

Stijging van woningprijzen vlakt af

De woningprijzen blijven de komende jaren nog doorstijgen, maar de mate waarin dat gebeurt zal afnemen. De prijsstijging van woningen liep in de laatste vier jaar steeds sneller op, van gemiddeld 2,0% in de eerste helft van 2014 tot 8,9% in de eerste helft van 2018.
Het geannualiseerde gemiddelde van de groei laat in de laatste maanden echter een stabilisatie zien.

De prijsstijging is vooral het gevolg van een lage rente en het toenemende vertrouwen van consumenten in de woningmarkt. Maar ook het woningtekort, de aantrekkingskracht van de grote steden en de waardedaling in de jaren tijdens de economische crisis spelen hierbij een rol.
Er wordt verwacht dat de prijsstijging nog door zal zetten, maar wel in 2019 af zal vlakken.
Steeds meer huizen worden voor een groeiende groep potentiële kopers immers onbetaalbaar, omdat het aanbod beperkt is. Mocht in de verdere jaren dan ook de rente nog stijgen en hypotheekrenteaftrek verder worden beperkt, dan gaat dit onherroepelijk effect hebben op de prijzen van woningen.

Woningtekort in Nederland blijft voorlopig aanhouden

De druk op de woningmarkt is met name hoog in de Randstad en de andere stedelijke regio’s. Door een tekort aan nieuwbouw verwachten we dat de druk in deze regio’s de komende jaren aanhoudt. De achterblijvende woningbouw heeft er in het afgelopen decennium voor gezorgd dat er een kwantitatief woningtekort is ontstaan in Nederland. Medio 2018 komt dit tekort uit tussen de 100 duizend en 140 duizend woningen. Daarbij is het kwalitatieve woningtekort overigens nog niet meegerekend. Dat wil zeggen: woningen die te sterk verouderd zijn en woningen die niet meer op de marktvraag aansluiten.

De Nationale Woonagenda 2018-2021 van het Ministerie van Binnenlandse Zaken formuleert drie hoofddoelen: meer en sneller woningen bouwen, blijven zorgen voor betaalbare woningen, en de bestaande voorraad beter benutten. Het vergroten van het aanbod - minimaal 700 duizend woningen tot 2025 - vormt de grootste uitdaging.
Hoewel er wordt verwacht dat de woningbouwproductie waar mogelijk wordt versneld, wordt verwacht dat dit de komende jaren nog onvoldoende snel zal gaan. Er is een tekort aan concrete woningbouwplannen en partijen kampen met een personeelstekort. Hierdoor stijgen de bouwkosten. Ook werken aanvullende eisen rondom middenhuur en duurzaamheidsontwikkelingen als vertragende factoren.

De woningvraag verschuift naar andere locaties

Door de druk op de woningmarkt zal de vraag naar woningen deels verschuiven naar gemeenten buiten de grote kernsteden en naar andere woningtypen. Binnen de verstedelijkte regio’s zal de woningvraag verschuift naar de randgemeenten. De prijsstijgingen en het algehele gebrek aan goed aanbod in de kernsteden, zorgen ervoor dat de woningvraag zich uitbreidt naar omliggende kernen.
Ook zal door de hoge vierkantemeterprijzen in grote steden zowel de vraag naar compacte appartementen als het aanbod ervan, toenemen. Steden tellen immers veel een- en tweepersoonshuishoudens. Hoewel compacte appartementen voor een deel van de woningzoekenden een oplossing kunnen zijn, wordt verwacht dat de vraag naar volwaardige appartementen groter en structureler is. De toenemende vergrijzing maakt daarnaast dat de vraag naar levensloopbestendige woningen verder toeneemt.

bron

« terug naar alle berichten